از پي ديدن رخت، همچو صبا فتاده ام

خانه به خانه، در به در

كوچه به كوچه، كو به كو

گر مريد راه عشقي فكر بدنامي مكن

هر روز در آيينه جادويي خورشيد

چون مينگرم

او همه، من

من، همه اويم

ابرو و چشم و خال تو

صيد نموده مرغ دل

سينه كرده‌ام بستر تا بر آن بياسايي