تو دوری از برم دل در برم نیست

هوای دیگری اندر سرم نیست

برویم مست امشب به وصال آن شکرلب

چو رسوا کرد ما را درد عشقت

همی کوشم به رسوا کردن دل

آخر نه منم تنها در بادیه سودا

  عشق لب شیرینت صد شور برانگیزد